นับแต่อดีต หัวเมืองทางภาคเหนือของไทยเป็นพื้นที่การค้าสำคัญ เพราะมีชายแดนติดต่อกับประเทศพม่าและลาว ซึ่งสามารถเดินทางเชื่อมต่อไปยังประเทศจีนได้ด้วย สินค้าสำคัญคือ ไม้สักและของป่าหายาก การค้าขายตามชายแดนนิยมใช้แผ่นทองคำเป็นสื่อกลางในการแลกเปลี่ยน เพราะทองคำเป็นโลหะซึ่งมีมูลค่าสูงเป็นที่ยอมรับในทุกเชื้อชาติและทุกสังคม แม้ในช่วงสงครามโลกครั้ง 2 ซึ่งประเทศไทยมีเหรียญกษาปณ์และธนบัตรออกใช้แล้วมาเป็นเวลานาน พ่อค้าตามชายแดนไทย–พม่า ก็ยังนิยมชำระหนี้กันด้วยแผ่นทองคำ นอกจากนั้น เนื้อทองคำในแผ่นทองคำจะมีความบริสุทธิ์กว่าทองคำแท่งและทองรูปพรรณ แผ่นทองคำแต่ละใบจะมีรอยพิมพ์ประทับชื่อร้านค้าผู้จำหน่าย และโรงงานผู้ผลิต เพื่อเป็นหลักประกัน บางแผ่นมีตราประทับเป็น รูปช้าง นกยูง ฯลฯ แผ่นทองคำใบนี้ เป็นเงินตรารูปแบบหนึ่งที่เคยใช้กันในอดีต ซึ่งไม่ค่อยพบหลงเหลือในปัจจุบัน เนื่องจากส่วนใหญ่มักนำไปหลอมรวมเป็นทองคำแท่ง ผลิตเป็นทองรูปพรรณ หรือนำไปเป็นส่วนผสมในขั้นตอนการชุบโลหะอื่นให้มีลักษณะคล้ายทอง Gold Leaf Gold leaves were precious in terms of their status as a form of money used in the past. Simultaneously, the leaves were raw materials used in producing gold ornaments. Such gold ornaments had been essential goods imported from China during the reigns of King Rama V and King Rama VI. Now, they are hard-to-find items because of their obsolescence. Thai people called these gold leaves, “Golden Leaf”, which refers to gold bullion without undertaking the ornamentation process.