กล่าวถึง "ทฤษฎีห่านบิน" ของจอห์น เนสบิทท์ ซึ่งตั้ง สมมติฐานเกี่ยวกับการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วภายใต้ แรงขับเคลื่อนของสินค้าส่งออกในช่วง 2 ทศวรรษเกิด เป็นความมั่งคั่งที่ส่งต่อเป็นลูกโซ่เหมือนกับฝูงห่านบิน ของประเทศในเอเชียก่อนเกิดเศรษฐกิจฟองสบู่ในปี 2540 และภายหลังการเปลี่ยนโครงสร้างทางเศรษฐกิจของ ประเทศเหล่านั้น รัฐบาลหันมากระตุ้นการบริโภค ภายในประเทศกลายเป็นเศรษฐกิจที่มีแรงขับด้วย การบริโภคแทน